Παγκόσμια Ημέρα Νερού: Στη Χίο δεν έχουμε κανένα λόγο για να γιορτάσουμε

Αναδημοσίευση από aplotaria.gr

Η αδράνεια και ο ανεπαρκής σχεδιασμός είναι οι κύριες αιτίες για την κακή ποιότητα νερού ύδρευσης και την ελάχιστη οργάνωση στο νερό άρδευσης σύμφωνα με τους Οικολόγους Πράσινους Χίου, οι οποίοι ζητούν να αναζητηθούν πολιτικές και ποινικές ευθύνες για την αναποτελεσματικότητα τόσων χρόνων και τόσων έργων που έχουν κοστίσει ένα σωρό χρήματα, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι το νερό από την βρύση να μην είναι πόσιμο.

«Επίσημα το νερό στην πόλη της Χίου δεν πίνεται λόγω μεγάλης συγκέντρωσης βαρέων μετάλλων, χωρίς να διαφαίνεται κάποια λύση, ενώ για τα υπόλοιπο μέρος του νησιού δεν υπάρχει σαφής εικόνα για την ποιότητα του παρεχόμενου νερού. Το νησί είναι εξαρτημένο από τις επιδοτήσεις των αφαλατώσεων που όταν πάψουν αναγκαστικά θα επιβαρύνουν τον καταναλωτή. Διαχειριστικό σχέδιο για την σωστή χρήση των υδάτων δεν υπάρχει, οπότε ούτε οι προτεραιότητες μπορούν να αξιολογηθούν, ούτε τα εργαλεία εφαρμογής τους και η απαραίτητη οργάνωση και τα αντίστοιχα δίκτυα να δρομολογηθούν. Παράλληλα, δεν υπάρχει ούτε περιφερειακό διαχειριστικό σχέδιο για το υδάτινο διαμέρισμα των νησιών του βορείου Αιγαίου που να διασφαλίζει την βιωσιμότητα προτεινόμενων λύσεων μεγάλης κλίμακας.

Αντίστοιχης σοβαρότητας μάλιστα αποτελεί και η διαχείριση των νερών άρδευσης που υπεύθυνο είναι το Υπουργείο Γεωργίας, που αφορά και το μεγαλύτερο ποσοστό των υδάτινων αποθεμάτων του νησιού μας. Η ηλεκτρονική πινακοποίηση των αδειοδοτήσεων για γεωτρήσεις και ο τακτός ποσοτικός και ποιοτικός έλεγχος των αντλούμενων ποσοτήτων αποτελεί τα πρώτα βήματα για την έναρξη άσκησης μίας οποιασδήποτε στοιχειώδους διαχείρισης», αναφέρουν οι Οικολόγοι Πράσινοι παρουσιάζοντας την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο νησί μας.

Οι Οικολόγοι θεωρούν ότι πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για την ποιότητα του νερού που θέλουμε με τρόπο διαφανή και συγκεκριμένο και όχι με όρους εργολαβιών και προτάσεων προς χρηματοδότηση, αλλά και να αναζητηθούν ευθύνες, πολιτικές και ποινικές, για την σημερινή άθλια κατάσταση της διαχείρισης των υδάτων του νησιού μας. Επίσης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση του νερού, που θα προκύψει ως απάντηση στην αδράνεια των αρμόδιων φορέων και την κακοδιαχείριση που οδηγεί σε κακή ποιότητα παρεχόμενου νερού, παραβατικότητα, ελλιπέστατη καταγραφή και χρεώσεις αλλά και απουσία επαναχρησιμοποίησης / ανακύκλωσης.

«Ήδη άλλοι Δήμοι σε νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου έχουν παραχωρήσει τοπικούς πόρους και δημοτική περιουσία στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε. – μια εταιρεία που είναι ήδη εισηγμένη στο χρηματιστήριο, λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, παρουσιάζει ως αποτελέσματα τεράστια αύξηση κερδών εν μέσω κρίσης (+156%) και οδεύει τάχιστα στην πλήρη ιδιωτικοποίησή της, στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση» σημειώνουν και προειδοποιούν ότι «μετά την επίσημη τοποθέτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η πώληση των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης της Αθήνας και Θεσσαλονίκης (ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ) δεν αποτελεί μνημονιακή δέσμευση της χώρας, αλλά επιλογή της κυβέρνησης δεν υπάρχει κανένας λόγος εφησυχασμού».