
Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2010 εμφανίζεται ως προσπάθεια μιας αθώας κυβέρνησης να μας βγάλει από μια δύσκολη συγκυρία που δημιουργήθηκε με ευθύνες άλλων. Η εικόνα αυτή ισχύει μόνο εν μέρει. Μαζί με τη διεθνή κρίση και την αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης, πληρώνουμε σήμερα την κατάρρευση μιας οικουμενικής επιλογής των κυβερνήσεων της τελευταίας τουλάχιστον15ετίας: μια ανάπτυξη βασισμένη στην αέναη διόγκωση του δημόσιου χρέους και της ιδιωτικής κατανάλωσης, αρχικά με εύκολο χρήμα και στη συνέχεια με υπερχρέωση στις τράπεζες. Η κατάρρευση μιας οικονομίας με ημερομηνία λήξης μας φέρνει σήμερα σε πολύ δυσκολότερη θέση από άλλες χώρες.
Ζητούμενο όμως για τον προϋπολογισμό δεν πρέπει είναι μόνο να διαχειριστεί τα στενά δημοσιονομικά περιθώρια της τρέχουσας κρίσης. Οφείλει πρωτίστως να θέσει τις βάσεις για μια αναδιάρθρωση της οικονομίας του τόπου, ικανή να απαντήσει ταυτόχρονα στην οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση.
Οι προσδοκίες των πολιτών για πραγματικά κοινωνικό κράτος, για πιο δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, για μετάβαση σε ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, δε βρίσκουν δυστυχώς δικαίωση στον προϋπολογισμό του 2010. Ο τόπος όμως δεν αντέχει για πολύ άλλη μια από τα ίδια, και η πίστωση χρόνου που διαθέτει η κυβέρνηση δεν είναι ανεξάντλητη.
Η Εκτελεστική Γραμματεία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου